Πριν από λίγους μήνες, τον Μάρτιο, ένας νεαρός στην Αγγλία την ώρα που έπινε μπύρες με τους φίλους του βλέποντας τον αγώνα ποδοσφαίρου, είδε ένα παίχτη της αντίπαλης ομάδας να πέφτει στο έδαφος και έγραψε στο Twitter του: «ΧΑΧΑ. Χέστε τον Μουάμπα πέθανε!!! #Χαχα!». Και δε θα το συζητούσαμε τώρα αυτό αν ο Μουάμπα ήταν λευκός.
Επειδή όμως ο Μουάμπα είναι από την Αφρική, κάποιοι θεώρησαν πως ο νεαρός ήταν ρατσιστής και έκαναν φασαρία στα Twitter και τα Facebook τους μέχρι που πήγε με το μέρος τους ένας παλιός παίχτης ποδοσφαίρου, ο οποίος ήθελε τη δημοσιότητα για δικούς του λόγους, και κατάφερε να στείλει τον νεαρό στο δικαστήριο.
Ο νεαρός, Liam Stacey, έφαγε 2 μήνες φυλακή, χωρίς αναστολή, επειδή υποτίθεται ότι με τις λέξεις του προκάλεσε εκούσια φυλετικό μίσος. Εκτός από αυτό, αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιό του μέχρι το πέρας μια έρευνας που θα κρίνει πόσο πολύ ρατσιστής είναι και αν τον θέλουν ακόμη να σπουδάζει εκεί. Συν τοις άλλοις, τον πέταξαν από την ομάδα rugby όπου έπαιζε, χωρίς περεταίρω εξηγήσεις, επειδή απ’ ό,τι φαίνεται το κακό χιούμορ επηρεάζει τις επιδόσεις και προκαλεί λέπρα.
Έχω γράψει ένα αναλυτικό άρθρο σχετικά με την υπόθεση και δε θα ήθελα να θυμηθώ πάλι την αδικία που βίωσε αυτό το παιδί, το οποίο τελικά εξέτισε την ποινή του και τώρα περιμένει απάντηση από το πανεπιστήμιό του σχετικά με το αν θα καταστραφεί εντελώς το μέλλον του ή όχι, επειδή κάποιοι ξαφνικά ανακάλυψαν ότι είναι troll.
Και ναι, για όσους δεν το έχουν καταλάβει ως τώρα, είμαι υπέρμαχος του ελεύθερου λόγου, όπως καλό θα ήταν να ήσασταν και εσείς. Διότι δε σας συμφέρει να καταπατώνται οι ελευθερίες κανενός, γιατί μετά μπορούν εξίσου εύκολα να καταπατηθούν και οι δικές σας.
Το άρθρο αυτό το γράφω με αφορμή το tweet της Βούλας Παπαχρήστου που “τόλμησε” να αναπαράγει ένα ανέκδοτο στο Twitter της χωρίς να πάρει άδεια από πέντε επιτροπές πολιτικής εγκυρότητας πρώτα, επειδή απ’ ό,τι φαίνεται οι αθλητές πρέπει να είναι άβουλη ιδιοκτησία του κράτους που εκπροσωπούν. «Τρέχα! Κολύμπα! Κάνε ποδήλατο! Μη σκέφτεσαι! Μην έχεις άποψη! Είσαι ρομπότ!» (Σας θυμίζει μήπως την καθημερινότητά σας;)
Το ανέκδοτο, για όσους δεν το έχουν ακούσει ακόμα, ήταν: “Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα.. Τουλάχιστον τα κουνούπια του δυτικού Νείλου..θα τρώνε σπιτικό φαγητό!!!”.
Αν ήταν οποιαδήποτε άλλη ή άλλος, δε θα έδινε κανείς σημασία. Αλλά επειδή στο παρελθόν η συγκεκριμένη έχει δείξει φιλικές τάσεις προς τη χρυσή αυγή και τα μέλη της, όλοι οι πολιτικοί αντίπαλοι του κόμματος, ανάμεσα σε άλλους, έπεσαν να τη φάνε. Εγώ προσωπικά δεν είμαι οπαδός του τάγματος, αλλά πιστεύω από τα βάθη της ψυχής μου πως κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να πει ό,τι θέλει, όποτε θέλει, και όπως θέλει, ανεξάρτητα αν συμφωνώ μαζί του ή όχι. Μάλιστα κάποιοι το θεωρούν αυτό και ως αναπόσπαστο μέρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας.
Αν τα λόγια της έθιγαν κάποιο πρόσωπο ή αν παρουσίαζαν ψεύδη στοιχεία για κάποια υπόθεση, τότε θα μπορούσαν οι θιγόμενοι να της κάνουν μήνυση για εξύβριση ή εξαπάτηση. Τώρα που ήταν απλώς η αναδημοσίευση ενός αστείου δε μπορούσε να γίνει αυτό, όποτε απλώς την αποκάλεσαν μάγισσα.. εεε ρατσίστρια, και την “έκαψαν” αναλόγως.
Μεγάλη χαρά στα σκέλια της Δημοκρατικής Αριστεράς που με ένα δελτίο τύπου τεσσάρων προτάσεων (!!) κατάφερε να κρίνει ακατάλληλη μια νεαρή αθλήτρια η οποία πάλευε τόσα χρόνια με τόσες θυσίες να φτάσει στους πολυπόθητους Ολυμπιακούς Αγώνες για να εκπροσωπήσει τη χώρα της. Και αυτό δεν έγινε επειδή ανακάλυψαν πως έπαιρνε ουσίες, αλλά επειδή είχε αντίθετες απόψεις από εκείνους.
Κάποιοι μάλιστα βρήκαν αστείο το γεγονός ότι μια επιτροπή η οποία έχει στα μέλη της (Ομοσπονδία Ιππασίας) τον άνθρωπο που ξέχασε να δηλώσει 1 εκατομμύριο ευρώ, τολμάει να κρίνει πως μια αθλήτρια δεν εκπροσωπεί τις αξίες και το Ολυμπιακό ιδεώδες με βάση την επιλογή ανεκδότων της.
Και τί είναι αυτό το Ολυμπιακό ιδεώδες τελικά;
Να μη γίνονται πόλεμοι; Μακάρι να ήταν αλήθεια αλλά αν περιμέναμε να σταματήσουν όλες οι πολεμικές διαμάχες προτού κάνουμε Ολυμπιακούς, θα ακυρωνόταν η διοργάνωση μέχρι τον αφανισμό της ανθρωπότητας.
Να μη μας χωρίζουν σύνορα; Αν δεν το έχετε προσέξει, οι αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες φοράνε μπλούζες με τη σημαία της χώρας τους πάνω. Οπότε ας μην εθελοτυφλούμε ότι δε μας χωρίζουν σύνορα με τους γύρω μας, πολλοί από τους οποίους μάλιστα θα το χαιρόντουσαν ιδιαίτερα να έμπαιναν μέσα στα δικά μας, να μας αλλάξουν τη γλώσσα και τη θρησκεία μας με τη δικιά τους και να μας έλεγαν αποικία τους.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι η ΕΠΙΔΕΙΞΗ των κατορθωμάτων των αθλητών κάθε χώρας. Αν η συγκεκριμένη αθλήτρια έχει κάτι να επιδείξει, ξεχάστε το τι ψηφίζει και αφήστε τη να συμμετέχει. Το αν ο Πύρρος Δήμας ψηφίζει ΠΑΣΟΚ τον κάνει να μπορεί να σηκώνει λιγότερα βάρη; Μην μπερδεύουμε την πολιτική με τα αθλητικά όπως τη μπερδεύουμε με τη μουσική σε κάθε ψηφοφορία της Eurovision.
Κάποιοι είχαν πέσει να φάνε τη Βούλα Πατουλίδου όταν είπε «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!». Πω πω πιπέρι Βούλα μου, ευτυχώς που δεν υπήρχε το Twitter τότε γιατί αλλιώς θα σου έπαιρναν πίσω το χρυσό και θα σε θάβανε σε κάποιο χαντάκι μαζί με τη Θάνου και τον Κεντέρη.
Απ’ ό,τι φαίνεται κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι το να αγαπάς την πατρίδα σου, και το να νιώθεις τιμή που την εκπροσωπείς και την υποστηρίζεις, είναι κακό. Κάποιοι θέλουν να μας κάνουν να νομίζουμε πως είναι ρατσισμός να υπερασπίζεσαι τα ανθρώπινα δικαιώματά σου για ελευθερία λόγου, σκέψης και έκφρασης. Κάποιοι.. θα ήθελαν πολύ να έβλεπαν την κατάργηση όλων των συνόρων, με τους εαυτούς τους ως υπέρτατους αρχηγούς όλου του κόσμου, ενωμένου σε ένα κράτος, χωρίς θρησκεία, χωρίς ήθη, χωρίς έθιμα, μιλώντας την ίδια κενή γλώσσα και χρησιμοποιώντας το ίδιο υπερνόμισμα (που θα ελέγχουν).
Γι’ αυτό λοιπόν, πριν φωνάξετε «ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ!» για “ψύλλου πήδημα” και χαρείτε επειδή νομίζετε ότι κάνατε κάτι σωστό και ότι είστε καλός άνθρωπος, σκεφτείτε πως έτσι θα αποκαλέσουν και εσάς αν αντιδράσετε όταν θα έρθουν να σας πάρουν το σπίτι και την ιστορία οι “φίλοι” μας οι ξένοι που μας αγαπάνε και θέλουν μόνο το καλό μας.
Στην πολιτική τίποτα δεν είναι μαύρο και άσπρο· όλα είναι γκρι. Το ξέρω πως ο καθένας θα πάρει τα λεγόμενά μου όπως τον συμφέρει, όμως θα χαρώ να ακούσω πολλές απόψεις, όσο ακόμη επιτρέπεται.
Κωνσταντίνος Γκουτζής
Ανανέωση #1: Διάβασα σε ένα σχόλιο ότι “ο μόνος τρόπος να παλέψει τον αποκλεισμό της η αθλήτρια είναι να προσβάλει την απόφαση της ΕΟΕ στο Ad Hoc Division του CAS“.
Ανανέωση #2: Ως απάντηση στα πρώτα σχόλια που δέχτηκα, μάλιστα κύριοι, υπερασπίζομαι το δικαίωμα ενός ανθρώπου στην ελευθερία της έκφρασης, ανεξάρτητα αν δε συμφωνώ με τις πολιτικές και κοινωνικές απόψεις της. Ακόμη και αν χάσει τους σπόνσορές της, επειδή ξαφνικά ένιωσαν ότι τους φέρνει κακιά διαφήμιση, δεν υπάρχει επίσημη νομοθεσία που να δίνει το δικαίωμα στην ΕΟΕ να απαγορεύει σε μια αθλήτρια, που έχει ήδη προκριθεί, να συμμετέχει στους αγώνες επειδή έκανε ένα παρεξηγήσιμο αστείο.
Ανανέωση #3: Μια ενδιαφέρουσα τροπή που θα μπορούσε να πάρει η υπόθεση βρίσκεται εδώ.