….ΟΧΙ, ΟΧΙ!
γιατί ψάχνεις αλλού για απαντήσεις;
αφού εδώ είναι όλες οι λύσεις
απλά δε νομίζω πως αντέχεις να κάνεις
τις σωστές ερωτήσεις…
και εξάλλου τα πάντα αλλάζουν
δε ρωτάνε, απλά σε κοιτάζουν
να τα βλέπεις αργά να σου φεύγουν
να τα βλέπεις κρυφά να ξεφεύγουν
αυτό έλειπε να σε ρωτήσει
όταν θέλησε φτερά να ανοίξει
ποιος νομίζεις πως είσαι για να θέλεις
εκείνη για πάντα δικιά σου να έχεις
οι αναμνήσεις στο παρόν τρεμοσβήνουν
και κάποια μέρα απλά σε αφήνουν
για να μπορέσεις να φύγεις χωρίς λόγο να δίνεις
σε κανένα για αυτά που διαλέγεις να γίνεις…
και όταν κάποτε αλλάξεις γνώμη
και σκεφτείς πως με θέλεις ακόμη
πως αυτά που έκανες ήταν λάθος
τότε εγώ…. τότε εγώ…
ΟΧΙ
πως τολμάς να νομίζεις πως μπορείς
να ελπίζεις για μια σχέση γεμάτη
ανοχή και αγάπη, ειλικρίνεια πάθος
να ‘ναι ο χώρος γεμάτος, για πάντα…
πως μπορείς να πιστεύεις πως γι’ αυτή
που παλεύεις, όλα αυτά τα αξίζει και
ποτέ δε θα αρχίσει να σου λέει αν τη θέλεις
να ελπίζει να ακούσει από εσένα το…
όχι, όχι
ό,τι πια και να κάνεις δε θα φτάσει να
αντέξει μια υπέροχη σχέση μες στο χρόνο
όσο και αν προσπαθήσεις δε μπορείς να
αγγίξεις την ιδέα που έχεις για το τέλειο…
έτσι είν’ η ζωή, γιατί να τη φοβάσαι
τόσες φορές έχω πει ότι πρέπει να κάθεσαι
σε μια άκρη του κόσμου και να
βλέπεις τους άλλους να περνάνε
και όταν κάποτε αλλάξεις γνώμη
και σκεφτείς πως με θέλεις ακόμη
πως αυτά που έκανες ήταν λάθος
τότε εγώ…. τότε εγώ…
όχι…
πλέον έπαψα να σε λυπάμαι
σε καινούργια ζωή προχωράμε
μακριά από μένα μακριά από σένα
από όλα τα όνειρα που πήγαν χαμένα
τραγική ειρωνεία, όλη αυτή η ιστορία
να γνωρίζω το τέλος πως μια μέρα
ένας άλλος το μυαλό σου θ’ αλλάξει
την καρδιά σου θα κλέψει μακριά μου
και όπου τώρα κι αν είσαι και τα λάθη
μας σκέφτεσαι ό,τι έγινε, έγινε, πρέπει
πια να ανέχεσαι κάθε σφάλμα που πλέον
όσο και να το θέλεις δεν αλλάζει
όχι
και όταν κάποτε αλλάξεις γνώμη
και σκεφτείς πως με θέλεις ακόμη
πως αυτά που έκανες ήταν λάθος
τότε εγώ…. τότε εγώ…
κοίτα πίσω σου ο αέρας που βλέπεις
είμαι εγώ
