2001
Αγαπητό σχολείο, αυτό είναι ένα ποίημα
με στίχους και φράσεις που κάνουνε ρίμα
με λέξεις και απόψεις που πήρα από σένα,
τα χρόνια θρανίου δεν πήγαν χαμένα.
Παρέες και φίλοι, δεσμοί, γνωριμίες
τραγούδια και γέλια, φωνές στις πλατείες
παντού θα θαυμάσεις ζωντάνιας καμώματα
αγνή ευτυχία, γεμάτη από χρώματα.
Η χαρά του να φτιάχνεις, κάτι από τίποτα
τόσα ευχαριστώ μας, μένουν ανείπωτα
παιδιά και μεγάλοι μαζί προχωρούν
τα φώτα της γνώσης σκοπεύουν να δουν.
Τόσα τα πράγματα που έχουμε μάθει
καιρός να ξεχάσουμε όλα τα λάθη
καθώς ξεκινάμε για μια νέα αρχή
ας πάμε με θάρρος, γεμάτοι ζωή.
Και έτσι πια κλείνω τη στιχομυθία
θα γίνει αισθητή η δική σου απουσία
Αρσάκειο, αυτό ήταν για σένα
αντίο… η τάξη του 2001
Κωνσταντίνος Γκουτζής
